Overal ter wereld wordt muziek gedraaid: thuis, in een winkel, in de club of in de sociëteit van een studentenvereniging. Het is goed dat er zoveel getalenteerde dj’s en muzikanten rondlopen die ons verwennen met hun muziek. Maar we mogen niet zomaar van deze muziek gebruik maken. Alle artiesten en componisten die mee hebben geholpen aan een nummer moeten hier wel op de een of andere manier geld aan kunnen verdienen. Vroeger verdiende artiesten dan ook simpelweg aan het live spelen van hun muziek. Maar na de komst van radio en vooral internet vliegt hun muziek nu de hele wereld over.
Het is voor deze artiesten niet haalbaar om naast het produceren, de optredens, clipopnames en alle interviews ook nog eens op onderzoek uit te zoeken wie allemaal naar hun muziek luistert. Laat staan hier iets voor betaald krijgen. Daarom is er per land een vertegenwoordiger in het leven geroepen om deze artiesten te helpen. In Nederland is dat de Buma (& Stemra). Buma staat voor Bureau voor Muziek-Auteursrechten. Sinds de oprichting van Buma hebben zij een wettelijk monopolie om vergoedingen voor openbaarmaking van muziekwerken te incasseren. Als je muziekgebruiker bent betaal je dus aan Buma/Stemra voor het muziekgebruik, Buma incasseert al deze vergoedingen en vervolgens verdelen ze deze weer onder alle artiesten.
Wanneer je een evenement organiseert, en je bekende artiesten boekt, spelen deze artiesten muziek. Wanneer er muziek ten gehore gebracht wordt moeten hier volgens de Buma muziekrechten over betaald worden. Het kan dus zijn dat ook de Buma na het evenement nog op de deur klopt, en je Buma gelden moet afdragen over de gage van de artiesten en/of entreeopbrengsten. Houdt hier dan ook rekening met eventuele extra kosten á 7%. Niks om als organisator blij van te worden dus, die Buma. Wil je er het fijne van weten ga dan even naar www.bumastemra.nl.